Preek Paaszondag 20 april 2025 10:00 in JDD

‘Op de eerste dag van de week
kwam Maria Magdalena
vroeg in de morgen
– het was nog donker –
bij het graf
en zag dat de steen van het graf was weggerold.’

De eerste woorden uit het Evangelie van vandaag…
Het is de eerste dag van de week… In de Joodse kalender eindigt de week op zaterdag: met
het vieren van de Sabbath. De nieuwe week begint dus op zóndag.
Maria Magdalena is onderweg in de vroege ochtend van de eerste werkdag van de week.
Voordat ze na de Sabbath’s rust weer aan de slag gaat. Ze gaat nog even snel naar het graf
waar ze afgelopen vrijdag namiddag Jezus hebben neergelegd.
Als Maria Magdalena bij het graf aankomt is de zon is nog niet écht opgekomen. Ondanks
de ochtend schemering kan ze zien dat de steen van het graf is weggerold. Maar ze doorziet niet wat dat betekent. Haar ogen zijn nog zó vol tranen, dat ze de dingen niet helder
kan onderscheiden.
De schemering hangt niet alleen over het landschap, haar hart is nét zo vol van duisternis.
Jezus, degene die als een nieuw licht was opgegaan in haar leven, die is twee dagen terug
ter dood gebracht: aan het Kruis.
Eerder heeft Jezus Maria Magdalena bevrijd van duivelse krachten. Uit een dubieuze
bestaan staat ze óp en richt zich helemaal op het licht van Jezus. Ze volgt Hem trouw,
overal waar Hij gaat. Tot zelfs het moment dat Jezus sterft aan het Kruis op Golgotha.

In uitvaarten zingen wij regelmatig een lied dat begint met de woorden:
‘Ik sta voor u in leegte en gemis,
vreemd is uw naam, onvindbaar zijn uw wegen.’
Met díe gevoelens heeft Maria Magdalena aan de voet van het Kruis gestaan.
Het gevoel van leegte en gemis lijkt te groeien in de wereld. Léégte lijkt te groeien: de
leegheid van gemakkelijke consumptie drift waarmee mensen zich kortstondig de illusie van
geluk laten verkopen. De leegte van niet meer weten waar nog waarheid te vinden, hoop
aan te ontlenen, of échte houvast aan te hebben.
Naar mate de leegte groeit; lijkt het licht evenredig áf te nemen. Duisternis wint aan kracht
in een sinistere wereld waarin machten rondgaan in wiens geest alle licht van menselijkheid
gedoofd lijkt.
Een wereld waarin te veel mensen bij een kruis staan: op de ruïnes van beschaafd
samenleven, op plekken waar dierbaren zijn omgekomen door waanzinnig geweld. Een
wereld waar te veel mensen voor leegte en gemis staan. Ze kijken in een doodse duisternis
verward zoekend naar een sprankje hoop, naar het vonkje dat nieuw licht zal gaan
ontsteken.
Daarom komen velen naar de Kerk deze week. Niet omdat de Kerk een leeg graf zou zijn.
In tegendeel: de Kerk is bij uitstek de plek waar houvast te vinden is, waar licht schijnt dat
hoop geeft. Mensen zoeken naar Jezus.
Net zoals Maria Magdalena als ze die zondag morgen naar het graf gaat in de hoop Hem
daar te vinden. Maar: de steen is weggerold, het graf is leeg. Ze ziet alleen maar leegte en
gemis!

Het lied ging verder:
‘Vreemd is uw naam, onvindbaar zijn uw wegen.’
Zo van:
‘Jezus als Uw Naam dan betekent:
“de Heer redt”,
waar bént U nu dan?
Ik kan U even niet meer volgen!’

En tóch: om Jezus écht te begrijpen moeten we beginnen met een leeg graf!
Natúúrlijk vinden Maria Magdalena, Simon Petrus en de andere leerling, de gestorven Jezus
niet in het graf! Jezus – als opgestane Heer – móeten ze níet zoeken in het schemer duister
van het graf!
De steen voor de ingang is weggerold, de Heer is ópgestaan. Hij is naar buiten gegaan de
wijde wereld van mensen in. Dáár moet ze Jezus gaan zoeken. Dáár zal Jezus in de
komende dagen telkens weer verschijnen aan zijn vrienden!
Ook wij, vrienden van Jezus anno 2025, proberen te begrijpen wat dat lege graf betekent.
Wat moeten we hier van geloven?
Als we met ons verstánd zoeken naar bewijs dan zullen we geen spóór van geloof vinden.
Dan staan we met de ogen van ons verstand alleen maar te kijken naar een grote leegte,
en gemis aan houvast.
Want ons verstand zit ons juist in de wég om bij Jezus te komen. We moeten ons verstand
wég rollen, nét zoals die grote steen voor het graf van Jezus!

We moeten ánders kijken, óm-kijken, de wereld van mensen in; wég van alle duistere
krachten die onze wereld op zijn kop zetten.
We moeten kijken naar al die keren dat mensen: léégte vullen met warme medemenselijkheid; of iets van een nieuw perspectief bieden na een leven gebukt onder duivelse machten.
Naar al die keren dat mensen: gemís proberen te verzachten door troostende nabijheid;
door sámen pijn uit te houden als dat mogelijk is.
Dáár verschijnt Jezus aan zijn vrienden!
Het is vandaag zondag, de eerste dag in de Joodse week. Na de afgelopen Paas-nacht is er
een nieuw licht opgegaan over de wereld. Het graf is leeg. Jezus, de Heer is waarlijk
opgestaan! Zalig Pasen!
Han Hartog, april 2025