Je land is je leven
In deze 40-dagentijd voor Pasen vragen wij uw aandacht en uw hulp voor het goede werk van de Vastenactie. Dit jaar ondersteunen we drie projecten die kleine boeren ondersteunen in het verdedigen van hun landrechten en hulp om op hun land voldoende voedsel te kunnen produceren voor hun gezin:

- In Guatemala ondersteunt de Vastenactie drie Maya-gemeenschappen bij onderhandelingen met de overheid over land.
- In Libanon krijgen 250 gezinnen van Syrische vluchtelingen in de Bekaavallei hulp bij het opbouwen van een menswaardig bestaan
- In Brazilië ontvangen zestig families kassen, bassins voor wateropvang, zaaigoed en begeleiding bij het opzetten van een tuinbouwproject.
Wat kunt u bijdragen?
Hieronder ziet u enkele voorbeelden waar Vastenactie aan bijdraagt:
- Reparatie van drinkwatersysteem voor één familie €23
- Eén bijenkorf voor een gezin van bijenhouders €45
- Juridische bijstand voor één persoon gedurende het hele proces € 790
U kunt bijdragen via internet bankieren:
bankrekening (IBAN) NL69 INGB 0001 3159 41 van VOM-Groep H. Joannes de Doper te Hoofddorp, onder vermelding van Vastenactie 2022, of door het scannen van de QR code.

Sobere Maaltijden
Klik hier voor informatie over de sobere maaltijden in de 40-dagentijd. Tijdens deze maaltijden spreken diverse gasten over verschillende onderwerpen op het gebied van Caritas.
Wat is het probleem?
Dagelijks worden mensen over de hele wereld uit hun huizen gezet omdat een overheid of grote onderneming zijn oog heeft laten vallen op de kostbare grond waar ze wonen. Omdat er een grote waterkrachtcentrale gepland staat bijvoorbeeld of een suikerriet- of palmolieplantage. Die uitzettingen gaan vaak gepaard met veel intimidatie en zelfs geweld: economische belangen blijken helaas vaak zwaarder te wegen dan de rechten van de lokale bevolking. De landonteigeningen hebben ook veel impact op het milieu en klimaat. Denk aan het teruglopen van de biodiversiteit en de grootschalige houtkap. Daarmee raken landrechten aan de grote uitdagingen waarmee we op dit moment te maken hebben: voedselzekerheid voor een groeiende wereldbevolking, een klimaatcrisis en zware milieuschade.
Een kort en aangrijpend duidelijk filmpje over ‘Je land is je leven’ en de Vastenactie campagne van dit jaar ziet u hier: https://vimeo.com/648981900
Lees hier het verhaal van Juana Ical uit Guatemala, die met haar gezin van haar land werd verdreven voor de aanleg van een suikerriet plantage, en hoe de Vastenactie geholpen heeft.
Wat doet Vastenactie dit jaar?
De bisschoppelijke Vastenactie steunt ieder jaar projecten die direct of indirect te maken hebben met landrechten. Zo steunde de Vastenactie in 2020 22.000 indianen, kleine boeren en andere mensen steunen bij hun strijd voor landrechten. In 2022 zet de Vastenactie drie landrechten projecten extra in de schijnwerpers.

In Guatemala steunt de lokale partner van de Vastenactie drie Maya-gemeenschappen die opkomen voor hun rechten. In de voor de gemeenschappen belangrijke rivier worden waterkrachtcentrales gebouwd. Dat betekent dat de toegang tot water beperkt wordt en kostbare landbouwgrond verdwijnt. De lokale partnerorganisatie steunt de dorpen bij het opbouwen van duurzaam watermanagement, leert ze wat hun rechten zijn en hoe ze die kunnen verdedigen. Drie leiders die dreigen gevangenisstraf te krijgen vanwege hun verweer tegen de landonteigeningen, krijgen juridische bijstand.

De kleine boeren in het noordoosten van Brazilië staan voor verschillende uitdagingen. Er is een groep die voldoende voedsel produceert, maar die zijn producten nauwelijks kan verkopen. Daardoor zijn hun inkomsten laag en is hun sociaaleconomische positie zwak. Veel mensen, vooral jongeren, trekken daarom naar de stad, om daar van de regen in de drup te belanden. Er zijn ook families zonder landrechten. Zij produceren onvoldoende voedsel: ze kunnen nauwelijks investeren in goed materiaal en zaaigoed, omdat ze ieder moment verdreven kunnen worden. Deze groepen leven van dag tot dag en verbouwen alleen enkele snelgroeiende gewassen. Ondervoeding ligt daardoor op de loer. Via Vastenactie krijgen 60 families uit beide groepen ondersteuning: ze ontvangen kassen, bassins voor wateropvang, gereedschap, zaaigoed én training en begeleiding.
In Libanon leven 884.000 Syrische vluchtelingen in kampen. Ze hebben geen eigen plek om te wonen in hun nieuwe land. Bijna 90% van hen leeft op de armoedegrens. In de kampen is het leven hard en zwaar. Er is onvoldoende eten, slechte huisvesting, geen school voor de kinderen en geen werk voor de volwassenen. De Vastenactie ondersteunt hier 250 gezinnen in tentenkampen in de Bekaa-vallei bij het opbouwen van een beter, menswaardig bestaan.
Wandel voor een ander
Thuis wandelen door Latijns-Amerika
Altijd al eens door de tropische oerwouden van Panama willen wandelen? De gevaarlijkste weg ter wereld willen ervaren in Bolivia? Willen kennismaken met de Inca’s en hun eeuwenoude cultuur? Loop dan met ons mee! Op woensdag 2 maart starten we met de virtuele wandeltocht ‘Wandel voor een ander’. We lopen in ruim zes weken van Guatemala door Latijns-Amerika via onder andere Brazilië en Argentinië, maar liefst 30.000 kilometer!
Klik hier voor meer informatie.
Persoonlijk verhaal Juana Ical uit Guatemala
“Ik heb nu vrede in mijn hart”
In het noorden van Guatemala is de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen de afgelopen jaren sterk toegenomen: de oorspronkelijke natuur én de lokale gemeenschappen moeten plaatsmaken voor bijvoorbeeld plantages, mijnbouw of waterkrachtcentrales. Juana Ical en haar gezin werden in 2011 met geweld uit hun huis gezet omdat op de plek van hun huis een suikerrietplantage kwam. Hun huis werd in brand gestoken, samen met alle gewassen op het land. De familie bleef getraumatiseerd en met lege handen achter. Gelukkig kwam er hulp.
Conflicten om land hebben in Guatemala een lange, treurige en gewelddadige geschiedenis. Al rond 1900 stelde de toenmalige president Estrada Cabrera het land open voor buitenlandse investeringen en hij verleende onder andere grote concessies aan de Amerikaanse United Fruit Company (UFC). Tijdens latere regimes werd het land een dictatuur: de samenleving werd gemilitariseerd en de macht van de UFC nam toe.
In de jaren ’50 startte president Jacobo Arbenz Guzmán echter landhervormingen en hij wilde, tot woede van het leger, de UFC én de Verenigde Staten, die bezorgd waren vanwege de communistische invloeden in de regering van Guzmán. UFC startte een lobby bij de Amerikaanse regering en er volgde een militaire coupe, georkestreerd door de CIA. Guzmán ging in ballingschap en er volgden een lange rij dictators en een burgeroorlog, waarvan vooral de indiaanse bevolking het slachtoffer werd. Het dieptepunt was de genocide in de jaren ’80. De inheemse Maya-bevolking werd systematisch uitgemoord door regeringstroepen; honderden dorpen zijn volledig ontvolkt. De burgeroorlog heeft naar schatting 200.000 mensen het leven gekost.
Weelderige natuur wordt plantage
Nog altijd is het kostbare land oneerlijk verdeeld: 13 steenrijke, machtige families bezitten zo’n 70% van de grond in Guatemala. Ze gebruiken het veelal om in te spelen op de wereldwijde vraag naar onder andere biobrandstoffen, suiker en koffie. Er zijn veel buitenlandse investeerders betrokken bij de exploitatie van de Guatemalteekse natuur. De mensen die er vaak al generaties lang wonen, hebben weinig mogelijkheden om hun recht te halen: ze worden verdreven uit hun huizen en moeten elders een nieuw bestaan zien op te bouwen.
Zo werden in maart 2011 meer dan 769 Maya- en boerenfamilies met geweld verdreven van hun land in de Polochic Vallei in de gemeente Panzós in het departement Alta Verapaz. Gewapende troepen, politie en veiligheidstroepen van suikerbedrijf Chabil Utzaj voerden de uitzetting uit. De gewassen en huizen van de families werden in brand gestoken; enkele mensen werden vermoord of raakten gewond en de kleinschalige landerijen en weelderige natuur werden een grote suikerrietplantage.
Het gezin van Juana Ical (59) was een van de families die in 2011 hardhandig uit hun huis werden verdreven. Vóór de uitzetting leefden ze jaren in angst door onderdrukking en geweld van de grote bedrijven en de overheid, die ieder moment konden toeslaan; ze werden bedreigd en konden niet veilig over straat. Bij de uitzetting werden hun huis en gewassen verbrand en verloor de familie al haar bezittingen. Ze moesten vluchten voor hun leven. Dat was een verschrikkelijke, traumatische ervaring voor Doña Juana, haar man en hun tien kinderen, die diepe sporen heeft achtergelaten en hen letterlijk met lege handen achterliet.
Land pachten
We zijn nu tien jaar verder en gelukkig ziet het leven van Juana en haar familie er inmiddels heel anders uit. Na veel onderhandelingen met de betrokken overheidsinstanties en dankzij de samenwerking tussen lokale NGO’s en de hulp van internationale ontwikkelingsorganisaties, zijn de getroffen families erin geslaagd samen land te pachten. Nu beschikken 76 families over ruim 200 hectare grond. Ze verbouwen er onder andere cardamom, mais en koffie. Met de opbrengsten daarvan kunnen ze de pacht opbrengen. De families hebben een comité opgericht dat verantwoordelijk is voor het organiseren en coördineren van de gemeenschappelijke projecten, de opbrengsten en de kosten voor het land.
Doña Juana: “Mijn leven is erg veranderd sinds die dag in 2011. Ik heb nu samen met mijn zoon een winkeltje met houdbare producten. Dat konden we beginnen met het geld dat hij verdiende met vissen. Mijn zoon bouwt nu zijn eigen huis naast dat van mij en mijn man.” Juana heeft ook meer rust vertelt ze: “Vroeger leefden we in constante angst voor geweld en de dreiging dat ons huis en onze gewassen zouden worden verbrand. Nu kunnen we rustig eten en slapen en voel ik vrede in mijn hart.” Juana vertelt hoe belangrijk de hulp is die haar gemeenschap heeft gekregen: “Het laat de overheid zien dat we niet alleen staan. De steun van deze hulporganisaties is essentieel omdat ze ons hebben geholpen en bemoedigd. Ze hebben ons uitgelegd wat onze rechten zijn en dat we de overheid kunnen vragen die te respecteren. Dankzij hun hulp hebben we een beter leven.”